Gezelligheid troef: onze eerste keer met Kobutex Motorreizen

Wij rijden al jaren motor en gingen zo nu en dan met een andere organisatie een lang weekend naar Duitsland. Altijd super gezellig. Helaas voor ons is deze meneer met pensioen gegaan en moesten wij wat anders zoeken.

Wij rijden al jaren motor en gingen zo nu en dan met een andere organisatie een lang weekend naar Duitsland. Altijd super gezellig. Helaas voor ons is deze meneer met pensioen gegaan en moesten wij wat anders zoeken. Vakanties doen we altijd samen met de motor, maar een weekend met een groep mee vinden wij toch wel heel leuk. Nu zit ik in de mailinglist van Kobutex en in september kreeg ik een mailtje dat de tweedaagse naar Putten nog niet vol was. Wij hebben ons direct opgegeven. We kennen niemand, maar dat komt vast goed. Motorrijders zijn altijd gezellige mensen, ze hebben dezelfde hobby. Zo valt er ’s avonds altijd wat te praten onder het genot van een drankje. 

Zo ook deze keer. We werden hartelijk welkom geheten door Agnes en Derk Jan. Eerst een kop koffie drinken in de koffiehoek bij Motoport Leek. Derk Jan heeft drie groepen gemaakt. Alle nieuwelingen (waaronder wij) komen bij hem in de groep. Iemand van de groep heeft nog niet zo lang haar rijbewijs, zodat we ons aan haar aanpassen. Samen uit, samen thuis. Via super leuke weggetjes komen we bij het koffieadres. Daar zitten de anderen al aan een bakje, wij schuiven aan. Gezellig zo met iedereen kennis te maken en koffie te drinken. Maar we moeten weer verder, nu is dat geen straf, motorrijden over kronkelweggetjes. We lunchen ook weer samen en uiteindelijk komen we aan in Putten, even douchen en dan eten. We hebben een hele gezellige avond. Zoals ik al zei, met motorrijders is het altijd gezellig. Nu helpt een drankje daar ook bij 😊 

De volgende keer even tanken en weer op naar huis. Niet rechtstreeks, er is weer een prachtige route uitgezet. Deze keer rij ik achter Derk Jan. Hij probeert wel eens wat sneller te rijden, maar ik blijf in zijn achterwiel. Geen kans Derk Jan dat je mij verliest. Die rode yamaha blijft je volgen. 

Uiteindelijk bereiken we na veel omwegen, wat geen straf is, Bakkeveen. Daar staat Agnes ons al op te wachten. Derk Jan heeft onderweg bijna hartkloppingen gekregen van die rode Tracer die hem maar blijft achtervolgen. Gelukkig is de hartslag na een ijsje ook weer gezakt.  

Agnes en Derk Jan, bedankt voor het organiseren van dit weekend. Wij hebben ervan genoten. Wij gaan zeker in 2023 nog een keer mee. Allereerst om lekker motor te rijden, maar ook voor de gezellige avonden. 

Groeten van Aly en Ritske Reitsma